اولین سیستم تهویه مطبوع هوای مدرن در سال ۱۹۰۲ توسط مهندسی جوان به نام ویلیس هاویلند کریر (Willis Haviland Carrier)
ساخته شد. این دستگاه برای حل مشکل رطوبت در شرکت نشر و لیتوگرافی ساکِت
ویلهلم بروکلین نیویورک (Sackett-Wilhelms Lithographing) طراحی شده بود.
الیاف گیاهی معمولا رطوبت موجود درهوای گرم تابستان را جذب میکنند که این
عمل تزریق لایه‌ای جوهر را سخت‌تر میکرد. کریر هوای درون ساختمان را میان
لوله‌های سرد دمید، هوای رد شده سرد شد و از آنجایی که هوای سرد به اندازه
هوای گرم رطوبت جذب نمیکند، این فرایند رطوبت کاغذ را به تعادل می‌رساند.
کاهش رطوبت همچنین باعث کاهش دمای هوا می‌شود. پس تکنولوژی جدیدی به عرصه
ظهور رسید.
